مطالعه تأثیر هندسه آبشکن‌های بالادست و پایین‌دست بر عمق آبشستگی آبشکن T شکل میانی‌‌

استفاده از آبشکن‌ها، از جمله روش‌های نوین کنترل و کاهش فرسایش رودخانه‌ها می‌باشد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، بررسی تأثیر آبشکن‌های I و L شکل بالادست و پایین‌دست بر عمق آبشستگی آبشکن T شکل میانی‌‌، برای سری آبشکن‌های ترکیبی می‌باشد .نتایج نشان داد که متوسط عمق آبشستگی آبشکن T شکل میانی، حدود 66/0 برابر عمق جریان است. بهترین عملکرد آبشکن T شکل میانی زمانی رخ می‌دهد که آبشکن بالادست و پایین‌دست آن L شکل باشد که مقدار آن 58/0 برابر عمق جریان است. کمترین مقدار متوسط عمق آبشستگی با توجه به همه موقعیت‌ها، مربوط به سری آبشکن (L T L) می‌باشد. متوسط عمق آبشستگی برای این ترکیب در حدود 31/1 برابر عمق جریان است. بیشترین محدوده رسوبگذاری بین آبشکن دوم و سوم است. با توجه به موارد گفته‌شده بهترین ترکیب در آزمایش‌های انجام‌شده، سری آبشکن‌های (L T L) است که از لحاظ عمق آبشستگی بسیار مناسب عمل می‌کنند.

کلمات کلیدی: عمق آبشستگی، آبشکن‌ سری، آبشکن T شکل میانی، بررسی آزمایشگاهی.