خطبه 26 - پس از کشته شدن محمّد بن ابى بکر در مصر در سال 37.هجرى امام این سخنرانى را در کوفه ایراد کرد که سیّد رضى قسمت هایى از آن را آورده).
1.شناخت فرهنگ جاهلیّت
خداوند، پیامبر اسلام، حضرت محمّد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) را هشدار دهنده جهانیان مبعوث فرمود، تا امین و پاسدار وحى الهى باشد، آنگاه که شما ملّت عرب، بدترین دین را داشته، و در بدترین خانه زندگى مى کردید، میان غارها، سنگهاى خشن و مارهاى سمّى خطرناک فاقد شنوایى، به سر مى بردید، آب هاى آلوده مى نوشیدید و غذاهاى ناگوار مى خوردید، خون یکدیگر را به ناحق مى ریختید، و پیوند خویشاوندى را مى بردید، بت ها میان شما پرستش مى شد، و مفاسد و گناهان، شما را فرا گرفته بود.
2.مظلومیّت و تنهایى على علیه السّلام
پس از وفات پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) و بى وفایى یاران، به اطراف خود نگاه کرده یاورى جز اهل بیت خود ندیدم، «که اگر مرا یارى کنند، کشته خواهند شد» پس به مرگ آنان رضایت ندادم. چشم پر از خار و خاشاک را ناچار فرو به ستم، و با گلویى که استخوان شکسته در آن گیر کرده بود جام تلخ حوادث را نوشیدم و خشم خویش فرو خوردم و بر نوشیدن جام تلخ تر از گیاه حنظل، شکیبایى نمودم. (قسمت دیگرى از همین خطبه)
3.معرّفى عمرو عاص و ضرورت آمادگى نظامى
عمرو عاص با معاویه بیعت نکرد مگر آن که شرط کرد تا براى بیعت، بهایى (حکومت مصر) دریافت دارد، که در این معامله شوم، دست فروشنده هرگز به پیروزى نرسد و سرمایه خریدار به رسوایى کشانده شود. اى مردم کوفه آماده پیکار شوید و ساز و برگ جنگ فراهم آورید، زیرا که آتش جنگ زبانه کشیده و شعله هاى آن بالا گرفته است، صبر و استقامت را شعار خویش سازید که پیروزى مى آورد.
http://farsi.balaghah.net
