خطبه 18 -(نکوهش از اختلاف رأى عالمان در احکام قطعى اسلام)
1.نکوهش اهل رأى (خودمحورى در قضاوت)
دعوایى نسبت به یکى از احکام اجتماعى نزد عالمى مى برند که با رأى خود حکمى صادر مى کند. پس همان دعوا را نزد دیگرى مى برند که او درست بر خلاف رأى اوّلى حکم مى دهد. سپس همه قضات نزد رییس خود که آنان را به قضاوت منصوب کرده، جمع مى گردند. او رأى همه را بر حق مى شمارد .در صورتى که خدایشان یکى، پیغمبرشان یکى، و کتابشان یکى است، آیا خداى سبحان، آنها را به اختلاف، امر فرمود، که اطاعت کردند یا آنها را از اختلاف پرهیز داد و معصیت خدا نمودند.
2.مبانى وحدت امّت اسلامى
آیا خداى سبحان، دین ناقصى فرستاد و در تکمیل آن از آنها استمداد کرده است آیا آنها شرکاء خدایند که هر چه مى خواهند در احکام دین بگویند و خدا رضایت دهد .آیا خداى سبحان، دین کاملى فرستاد پس پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) در ابلاغ آن کوتاهى ورزید در حالى که خداى سبحان مى فرماید: «ما در قرآن چیزى را فروگذار نکردیم».
و فرمود: «در قرآن بیان هر چیزى است». و یاد آور شدیم که: بعض قرآن گواه بعض دیگر است و اختلافى در آن نیست. پس خداى سبحان فرمود: «اگر قرآن از طرف غیر خدا نازل مى شد اختلافات زیادى در آن مى یافتند» همانا قرآن داراى ظاهرى زیبا و باطنى ژرف و ناپیداست، مطالب شگفت آور آن تمام نمى شود، و اسرار نهفته آن پایان نمى پذیرد و تاریکى ها بدون قرآن بر طرف نخواهد شد.
http://farsi.balaghah.net
